علم (scientia لاتین، به معنای "دانش") یک فرایند سیستماتیک است که دانش و سوالات بشری را در قالب توضیحات و پیش بینی های قابل آزمون در مورد جهان می سازد و سازماندهی می کند. قابل آزمون بودن علم یکی از مهمترین و قابل توجه ترین خصوصیت های این پدیده است ، در اهمیت این موضوع همین بس که اگر علم و دانشی از مرحله آزمون سر بلند بیرون نیاید از درجه اعتبار کاملا خارج می شود و در هیچ جای جهان به عنوان یک پدیده پذیرفته شده مطرح نخواهد شد.
علم معاصر به طور اصولا به علوم طبیعی
تقسیم می شود که در آن علوم جهان مادی ، علوم اجتماعی که مردم و جوامع را مطالعه می
کنند و علوم رسمی مانند ریاضیات را مطالعه می کنند. علوم رسمی اغلب از علوم تجربی
متمایز است، زیرا اولی به مشاهدات تجربی وابسته نیست. رشته هایی که از علم
مانند مهندسی و پزشکی استفاده می کنند نیز می توانند به عنوان علوم کاربردی مورد
توجه قرار گیرند. علم وابسته به پژوهش است و معمولا توسط یک دانشگاه، یک کالج
یا یک موسسه پژوهشی سازماندهی می شود.
از قرن نوزدهم کلاسیک، علم به عنوان یک نوع دانش، بیشتر از آنچه در حال حاضر است و
در واقع در غرب، واژه «فلسفه طبیعی» مرتبط با فلسفه بود، شامل حوزه های مطالعاتی
است که امروزه با علم مرتبط هستند فیزیک، نجوم، پزشکی، در میان بسیاری دیگر.
در قرن هفدهم و هجدهم، دانشمندان به طور فزاینده ای به دنبال تدوین دانش از نظر
قوانین طبیعت بودند. به عنوان یک روند آهسته در طول قرن ها، کلمه "علم"
به طور فزاینده ای با آنچه امروزه به عنوان روش علمی شناخته می شود، به عنوان روش
ساخت یافته برای مطالعه دنیای طبیعی تبدیل شده است.
