برخی از افراد با شنیدن کوچکترین صداها در اطراف خود عصبی میشوند. دانشمندان دریافتهاند که دلیل این عصبانیت، تفاوت در ساختار و عملکرد مغز آنها است.
صدای جویدن، هورت کشیدن، روی میز زدن یا وزوز کردن دیگران میتواند برخی از افراد را کلافه کند. دانشمندان دریافتهاند که دلیل این مشکل عجیب در «سیمکشی» عصبی مغز نهفته است.
این مشکل که میسوفونیا (misophonia) نام دارد، احساسات و حالتهای غیرمعمولی را بیان میکند که در وجود برخی ما در هنگام شنیدن بعضی از صداهای تکراری و خاص در اطرافمان پدید میآید. افراد درگیر با چنین مشکلاتی، احساس ناراحتی میکنند و حتی با شنیدن صدای دکمههای کیبورد کامپیوتر، باز کردن پاکت چیپس و ملچوملوچ کردن هم عصبانی میشوند.
بااینکه این بیماری از سال ۲۰۰۰ تاکنون شناخته شده است؛ اما تحقیقات در مورد دلیل و شیوع آن همچنان ادامه دارد. معیار مشخصی برای دستهبندی این بیماری در میان بیماریهای ذهنی وجود ندارد و افرادی که چنین مشکلی را تجربه میکنند، معمولاً چندان جدی گرفته نمیشوند.
بااینحال، یک مطالعهی منتشرشده در مجلهی روانشناسی بالینی در سال ۲۰۱۴، نشان میدهد این بیماری میتواند حدود ۲۰ درصد از افراد را درگیر خود کند. مطالعهی دیگری در سال ۲۰۱۵ مدعی شده است که این بیماری میتواند با اختلال وسواس فکری (OCD) و اضطراب مرتبط باشد و بهطور بالقوه یک اختلال در نوع خود محسوب میشود.
اکنون تیمی از محققان دانشگاه نیوکاسل در بریتانیا شواهدی از تغییرات در لُب قدامی مغز یافتهاند که میتواند دلیل این واکنش احساسی ناشی از تولید صدا باشد. در این تحقیق، آزمایشی روی ۲۰ داوطلب که تجربهی چنین اختلالی داشتهاند، انجام شد: از آنها خواسته شد به صداهای خنثی و تکراری نظیر صدای جوش آمدن کتری، صداهای ناراحتکنندهای مانند گریهی بچه و صداهای تحریککننده مانند صدای نفس کشیدن و جویدن گوش کنند.
پس از این آزمایش، واکنشهای عصبی و روانی آنها با ۲۲ نفر داوطلب دیگر که تجربهی بیماری misophonia نداشتند، مقایسه شد. هیچکدام از دو گروه واکنش خاصی به صداهای خنثی یا ناراحتکننده نشان ندادند؛ بااینحال، زمانی که نوبت به صداهای تحریککننده رسید، گروه اول با افزایش شدید ضربان قلب و رسانایی پوست مواجه شدند.
اسکنهای مغزی نیز تفاوت قابلتوجهی در اعصاب این گروه یافتند. در گروه اول با مشکل misophonia، صداهای تحریککننده باعث افزایش فعالیت در بخشهای مختلف م